Jest to dysfunkcja nerwu pośrodkowego (zespół nerwobólów) spowodowana uciskiem tego nerwu na drodze jego przebiegu w kanale utworzonym przez kości nadgarstka.
Bezpośrednią przyczyną powstania zespołu cieśni kanału nadgarstka jest wzmożone ciśnienie w kanale powodujące ucisk nerwu pośrodkowego. Najczęstsze przyczyny powstawania objawów składających się na zespół cieśni to:
- stany zapalne w obrębie pochewek ścięgien wchodzących w skład kanału nadgarstka
- urazy – złamanie kości nadgarstka lub nasady dalszej kości promieniowej
- reumatoidalne zapalenie stawów ręki, zmiany zwyrodnieniowe w stawach kończyny górnej
- przeciążenie nadgarstka spowodowane wykonywaną pracą bądź aktywnością fizyczną
Choroba może występować u pacjentów w każdym wieku, najczęściej jednak dotyczy kobiet po 50 r. życia oraz osoby narażone na zachorowanie z powodu charakteru wykonywanej pracy w wieku 20-40 lat.
Objawy
- drętwienie, mrowienie i ból palców ręki – szczególnie dotyczy palców I – III
- ból i drętwienie całej ręki – nasilające się zwłaszcza w godzinach nocnych, ulgę często przynosi potrząsanie ręką
- początkowo okresowe a potem stałe osłabienie siły mięśniowej ręki, jeżeli choroba postępuje może dochodzić do zaniku mięśni kłębu
- bóle, drętwienia i mrowienia mogą promieniować do ramienia, barku i szyi
- charakterystyczny jest objaw Phalena – wystąpienie drętwienia palców przy maksymalnym dłoniowym zgięciu nadgarstka
- zaburzenia funkcji manualnych ręki (osłabienie chwytu, trudności z utrzymaniem drobnych przedmiotów np. klucz, długopis, trudności z pisaniem)
Diagnostyka
Diagnostyka zespołu cieśni kanału nadgarstka polega przede wszystkim na badaniu klinicznym. Badaniem potwierdzającym diagnozę wstępną jest badanie EMG – przewodnictwa nerwowego w obrębie nerwu pośrodkowego na poziomie nadgarstka. Pomocnym może być też badanie USG kanału nadgarstka.
Leczenie/Rehabilitacja
Leczenie zachowawcze – przy objawach ograniczających się jedynie do okresowego drętwienia i mrowienia palców zwłaszcza po wysiłku, można zastosować ortezy nadgarstka, leki przeciwzapalne, odpoczynek, zabiegi fizjoterapeutyczne.
Leczenie operacyjne – stosuje się w przypadku gdy leczenie zachowawcze nie przyniosło oczekiwanych rezultatów, objawy drętwienia i mrowienia utrzymują się stale lub gdy doszło już do zaniku mięśni kłębu. W takim przypadku leczenie polega na chirurgicznym odbarczeniu kanału nadgarstka poprzez przecięcie więzadła poprzecznego nadgarstka.
UWAGA!
Wykonujemy leczenie operacyjne na cieśni nadgarstka w poradni ortopedycznej w ramach NFZ i odpłatnie!
